"O Ευρωβουλευτής μου και εγώ - πραγματικός ή εικονικός διάλογος;"

Στην εκπομπή αυτή στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας "Τώρα - συνεργαζόμαστε με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο", η Βουλγαρική Ραδιοφωνία, η Πύλη Ευρώπη και το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο παρουσιάζουν την απήχηση που είχαν οι ειδικά οργανωμένες συζητήσεις στο Παρίσι και τις Βερσαλλίες με θέμα "Τι αναμένουν οι Ευρωπαίοι πολίτες, συγκεκριμένα οι νέοι, από τους αυριανούς Ευρωβουλευτές;"

Οι Γάλλοι παρτενέρ στο σχέδιο, το Ivelines Radio, ήταν οικοδεσπότες των συζητήσεων που διεξάχθηκαν στις Βερσαλλίες στις αρχές Απριλίου. Την επόμενη μέρα στην αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Παρίσι εμπειρογνώμονες, φοιτητές δημοσιογραφίας και καθηγητές τους συζήτησαν το βασικό πρόβλημα "να ψηφίσω" ή "να μην ψηφίσω" στις αρχές Ιουνίου.
Τώρα σας παρουσιάζουμε τις σκέψεις των συμμετασχόντων σ’ αυτές τις δύο εκδηλώσεις.

Τα ΜΜΕ διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην επικοινωνία μεταξύ των Ευρωβουλευτών και των πολιτών.

Ο Jean-Mark Berten είναι πρόεδρος του Ivelines Radio που ήδη προσφέρει στους ακροατές του εκπομπές, αφιερωμένες στην επικείμενη ψηφοφορία: "Στον αιθέρα του Ivelines Radio εμείς εδώ και 4 χρόνια δίνουμε μεγάλη προσοχή στο ευρωπαϊκό θέμα και στις παραμονές των ευρωπαϊκών εκλογών θα αυξήσουμε τον αριθμό των εκπομπών μας, γιατί θεωρώ ότι πρέπει να πείσουμε τους ακροατές να προσέλθουν στις κάλπες στις αρχές Ιουνίου. Δυστυχώς, οι Γάλλοι δεν έχουν καθόλου κίνητρα, μάλλον επειδή όταν σχολιάζεται η Ευρώπη, τα μηνύματα είναι υπερβολικά "τεχνικά", ξερά μηνύματα. Και επειδή οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για την Ευρώπη, τα ΜΜΕ επίσης της γυρίζουν πλάτη. Είναι σαν το φίδι που προσπαθεί να δαγκώσει την ουρά του… Με δύο λόγια, για μας η Ευρώπη είναι μακριά! Εμείς δεν γνωρίζουμε τους Ευρωβουλευτές μας, δεν γνωρίζουμε πώς να επικοινωνήσουμε μαζί τους, εκείνοι επίσης δεν ενδιαφέρονται για μας. Έτσι έχουν τα πράγματα και η οικονομική κρίση που βιώνουμε δεν συνεισφέρει καθόλου στις ευρωπαϊκές συζητήσεις. Αρκεί να πάρετε μια γαλλική εφημερίδα και αμέσως θα δείτε ότι ακόμα στην πρώτη σελίδα βασικά σχολιάζεται η κρίση. Παρ’ όλα αυτά προσωπικά εγώ θεωρώ ότι πρέπει να ψηφίσουμε. Στην αντίθετη περίπτωση άλλοι θα αποφασίζουν αντί για μας, τόσο για οικονομικά ζητήματα, για το γαλλικό τυρί, για τη διαρροή κεφαλαίων… Ας μην ξεχνάμε ότι η δημοκρατία διαφθείρεται, αν δεν την χρησιμοποιούμε επαρκώς".

Η Catherine Mutel είναι εκπρόσωπος της Συνομοσπονδίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στη Γαλλία (CGPME). Γνωρίζει η ίδια τους Γάλλους Ευρωβουλευτές; Επικοινωνεί μαζί τους; Κατορθώνει να στείλει μέσω αυτών τα μηνύματά της στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο;

"Δυστυχώς πρέπει να αναγνωρίσω ότι δεν γνωρίζω τον Ευρωβουλευτή μου, δεν συναντιέμαι μαζί του και θεωρώ ότι αυτό το πρόβλημα υπάρχει τόσο για τις επιχειρήσεις που αντιπροσωπεύω, όσο και για τους απλούς πολίτες, οι οποίοι πράγματι δεν γνωρίζουν τι κάνουν οι Ευρωβουλευτές, τι στόχους υπερασπίζουν. Με άλλα λόγια, αντιμετωπίζουμε καυτό πρόβλημα λόγω της έλλειψης ενημέρωσης και επικοινωνίας. Ταυτόχρονα, γνωρίζουμε ότι ένα μεγάλο μέρος των νόμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ψηφίζεται στις Βρυξέλλες, όπου λαμβάνονται αποφάσεις για το μέλλον μας".

Πώς εκτιμάτε το ρόλο των γυναικών στην επιχειρηματική δραστηριότητα; Ακούγεται η φωνή τους στους ευρωπαϊκούς θεσμούς;
"Τώρα εργαζόμαστε ακριβώς σ’ αυτή την κατεύθυνση με το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο της Ευρώπης, το οποίο μας ανέθεσε να πραγματοποιήσουμε έρευνα σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες επιχειρηματίες στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει να διευρυνθεί η πρόσβαση των γυναικών στην μπίζνες, αφού απλουστευτούν οι διαδικασίες χορήγησης δανείων, πρέπει να διευκολυνθεί η καθημερινή τους οικογενειακή ζωή - με άλλα λόγια θα προσπαθήσουμε να βρούμε τη φόρμουλα του επιτυχούς συνδυασμού της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής, γιατί η εργάσιμη μέρα των γυναικών είναι πολύ διαρκής… Διατηρούμε επαφές με όλα τα κράτη-μέλη, όπου εφαρμόζονται διάφορα προγράμματα για τις εργαζόμενες γυναίκες και θα προσπαθήσουμε να αποκομίσουμε το καλύτερο απ’ αυτές τις πρακτικές, να το συνοψίσουμε και ελπίζουμε ότι έτσι θα συμβάλλουμε στο να αποκτήσουν όλες οι γυναίκες μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και ενέργεια, να έχουν το ίδιο αυτοσυναίσθημα, όπως οι άντρες επιχειρηματίες".

Οι εκδηλώσεις στο Παρίσι και τις Βερσαλλίες έδωσαν αφορμή να γνωριστούμε με το νικητή στο διαγωνισμό μας με θέμα "Η Ευρώπη πέρα από τους κύβους ζάχαρης και στο κατώφλι των εκλογών 2009".

Το όνομά του είναι Matthtew Rushworth. Εκείνος ευχαρίστως ξεκίνησε στα γαλλικά και συνέχισε στα αγγλικά, σχολιάζοντας το θέμα τι Ευρώπη μας περιμένει: πιο γλυκιά, πιο αλμυρή, πιο πικρή ή πιο άνοστη;

"Καλημέρα σας, είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που κέρδισα το διαγωνισμό, γιατί το ευρωπαϊκό θέμα είναι πολύ σοβαρό. Επιτρέψτε μου να συνεχίσω στα αγγλικά…
Οι εκλογές για Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο τέλος της τσεχικής προεδρίας σημαδεύουν το τέρμα μιας πολύ δύσκολης για την Ευρωπαϊκή Ένωση δεκαετίας - οι απόψεις των κρατών για το Ιράκ, για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, για τη Συνθήκη της Λισσαβόνας διαφοροποιήθηκαν. Σ’ αυτό προστέθηκαν η χρηματοοικονομική και η οικονομική κρίση και η διαχείριση της διαδικασίας της διεύρυνσης. Όλα αυτά τα δεδομένα επιβεβαιώνουν την ανάγκη για κοινές ενέργειες με βάση την αρχή της επικουρικότητας (subsidiarity principle), γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν προσπαθεί να αποσπάσει λειτουργίες από τις εθνικές κυβερνήσεις. Υπάρχουν όμως τομείς, στους οποίους η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν λειτουργεί καλά, όπως η οικολογία, η ενεργειακή βιομηχανία - συμπεριλαμβανομένης της πυρηνικής, η εργατική νομοθεσία, οι θρησκευτικές διαφορές…Και γι’ αυτό, ιδιαίτερα οι νέοι, πρέπει να ψηφίσουμε, ώστε η Ευρώπη να λειτουργεί καλύτερα. Οι επικείμενες εκλογές θα διενεργηθούν σύμφωνα με τις διατάξεις της Συνθήκης της Νίκαιας. Όταν όμως ψηφιστεί η Συνθήκη της Λισσαβόνας, θεωρώ ότι η Ευρώπη θα βρεθεί σε ευνοϊκότατη θέση. Η διεύρυνση της διαδικασίας κοινής λήψης αποφάσεων θα της δώσει ακόμα μεγαλύτερη εξουσία, θα την κάνει ακόμα πιο ισχυρή. Να γιατί πρέπει να ψηφίσουμε τον Ιούνιο!"

Οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα διενεργηθούν φέτος σε ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, όταν κάθε πολίτης της Ευρώπης δοκιμάζει την τεράστια πίεση της οικονομικής κρίσης και της στασιμότητας που αφήνει στην άκρη τα άλλα προβλήματα. Θα καταστρέψει η κρίση την Ευρώπη ή αντίθετα - η Γηραιά ήπειρος θα ενοποιηθεί και θα βγει ισχυρότερη από τις βαριές δοκιμασίες; Σ’ αυτά τα ανησυχητικά ερωτήματα απαντά ο Alain Barrau, διευθυντής του Γραφείου Πληροφοριών του Ευρωκοινοβουλίου στο Παρίσι: "Το σημαντικότερο τώρα να κάνουμε έτσι ώστε οι λαοί της Ευρώπης να καταλάβουν ότι μονάχα με κοινές προσπάθειες μπορούμε να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση. Αυτό όμως σημαίνει ότι και η Ευρώπη πρέπει γρήγορα να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των πολιτών της. Η Ευρώπη πρέπει να μάθει να προσαρμόζεται πιο ευέλικτα, να αντιδρά έγκαιρα στις δοκιμασίες. Οι επικείμενες εκλογές είναι σημαντικές για την Ευρώπη και παρά τις αντιθέσεις μέσα στην ίδια την Ένωση δεν πρέπει να παρεκκλίνουμε από την κατεύθυνση που όλοι διαλέξαμε".

Με την έννοια αυτή μπορούμε να αναμένουμε ότι η διαδικασία της διεύρυνσης της Ευρώπης θα σταματήσει σ’ αυτό το σημείο; Έχει μέλλον μια μεγαλύτερη Ευρώπη;
"Στις ευρωπαϊκές χώρες δεν υπάρχει σαφής γνώμη γι’ αυτό το ζήτημα. Όπως γνωρίζετε, οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται, όμως λόγω της πίεσης της οικονομικής κρίσης, αρκετοί λένε: τώρα βρισκόμαστε σε ευαίσθητη κατάσταση, ας περιμένουμε να περάσουν οι δυσκολίες, να αποκαταστήσουμε την ισορροπία, θα ακολουθήσουμε πάλι ανοδική πορεία και τότε θα μπορούμε να σκεπτόμαστε για μια νέα, μελλοντική διεύρυνση. Τέτοια είναι η δεσπόζουσα θέση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παρά τις διάφορες απόψεις που υποστηρίζουν ορισμένα κράτη-μέλη, πολιτικές ομάδες ή κόμματα.
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα αν τα σημερινά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μείνουν αμετάβλητα στο μέλλον, το θέμα παραμένει ανοιχτό. Ήδη είμαστε 27 κράτη-μέλη. Θεωρώ ότι πρώτα πρέπει να ενισχύσουμε τις σημερινές μας θέσεις, να αμβλύνουμε τις σημερινές μας οικονομικές, θεσμικές, κοινωνικές και άλλες διαφορές και ύστερα να σκεπτόμαστε για την παραπέρα διεύρυνση. Το θέμα, επαναλαμβάνω, παραμένει ανοιχτό".

Το μέλλον της Ευρώπης απασχολεί και την Λιουμπόβ Παναγιώτοβα, διευθύντρια επί των προγραμμάτων του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου στη Σόφια. Η προσοχή της στρέφεται στις προσδοκίες των γειτόνων μας στα Δυτικά Βαλκάνια.
"Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να χάνουμε την προοπτική της διεύρυνσης. Ιδιαίτερα για τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική. Η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι ισχυρή, έως ότου το κενό που τώρα υπάρχει στο χάρτη μας δεν καλυφθεί και αυτές οι χώρες δεν βρουν τη θέση τους στην Ε.Ε. Φυσικά, οι συνέπειες της κρίσης μειώνουν το ρυθμό των διαπραγματεύσεων, αλλά δεν πρέπει να μιλάμε για την ένταξη μόνο της Κροατίας στο προσεχές μέλλον".

"Ο ευρωβουλευτής μου και εγώ - πραγματικός ή εικονικός διάλογος;" – σ’ αυτό το θέμα το Πρακτικό Ινστιτούτο Δημοσιογραφίας /IPJ/ στο Παρίσι διοργάνωσε έρευνα με τη συμμετοχή Γάλλων φοιτητών. Ποια είναι η γνώμη τους για το μέλλον της Ευρώπης και αν οι νέοι θα δώσουν την ψήφο τους για το ευρωπαϊκό έργο; Ιδού η άποψη τριών νέων Γάλλων - του Νικολά, της Κλοέ και της Αν.

"Είμαι Γάλλος και Τσέχος ταυτόχρονα και θεωρώ ότι η Ευρώπη μπορεί να κάνει πολλά για τα 27 μέλη της. Η συμμετοχή στις εκλογές είναι σημαντική, γιατί η Ευρώπη μπορεί να κάνει πολλά για την καθημερινή ζωή των πολιτών της".

"Βέβαια και θα ψηφίσω και ελπίζω ότι όσο μπορεί περισσότεροι άνθρωποι θα ακολουθήσουν το παράδειγμά μου. Είμαι 24 ετών, νομίζω ότι ανήκω σε μια προνομιούχα γενιά. Και η Ευρώπη υπάρχει, γιατί εμείς το έχουμε αποφασίσει, γιατί θέλουμε να ζούμε μαζί και συμμεριζόμαστε τις ίδιες αξίες. Αλλά δεν πρέπει να θεωρούμε την Ευρώπη κάτι δεδομένο, κάθε μέρα πρέπει να υπερασπίζουμε το έργο της. Ας είμαστε ανοιχτοί προς τον κόσμο και να μην αρκούμαστε στη δική μας εγωιστική ύπαρξη. Γιατί το σημαντικότερο είναι οι λαοί να ζουν σε ειρήνη και κατανόηση".

"Για να είμαι ειλικρινής, μέχρι πρόσφατα δεν είχα σαφή άποψη για το θέμα, αλλά σήμερα μπορώ να σας πω ότι θα ψηφίσω. Νομίζω πως ο άνθρωπος πρέπει να ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει γύρω του, να συμμετέχει σε συζητήσεις και διασκέψεις, να ταξιδεύει, να γνωρίζει τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι μέλη της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας. Ναι, πρέπει να ψηφίσουμε…"

Τον ενθουσιασμό των νέων συμμερίζεται και ο καθηγητής τους, ο Γάλλος δημοσιογράφος Jean-Claude Duluc: "Αποφασίσαμε να οργανώσουμε σειρά ερευνών με θέμα "Ο ευρωβουλευτής μου και εγώ" - συνολικά 22 ομάδες από δυο δημοσιογράφους η καθεμία, οι οποίες ανέπτυξαν διάφορες πλευρές του αντικειμένου της έρευνας. Μ’ αυτό τον τρόπο εργαζόμαστε εδώ και χρόνια και στόχος μας είναι να προσφέρουμε στις μεγάλες εφημερίδες και τα άλλα ΜΜΕ ενδιαφέρουσες απόψεις για το ευρωπαϊκό θέμα. Χωρίς να ξεχνάμε όμως ότι το θέμα της Ευρώπης "πωλείται" δύσκολα στα γαλλικά ΜΜΕ που θεωρούν ότι οι αναγνώστες, οι ακροατές ή οι καταναλωτές τους στο Ιντερνέτ δεν καταλαβαίνουν πολύ περί τίνος πρόκειται. Από δω και το θέμα για τις σχέσεις μεταξύ των ευρωβουλευτών και των πολιτών. Και ξέρετε τι έγινε; Αντίθετα με τις προσδοκίες μια ευχάριστη έκπληξη για τους φοιτητές μας ήταν η ετοιμότητα και η καλοπροαίρετη στάση των ευρωβουλευτών, οι οποίοι αμέσως ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση για διάλογο και καλύτερη γνωριμία. Μία από τις φοιτήτριες μου είπε ενθουσιασμένη ότι τηλεφώνησε στο Gérard Onesta, ο οποίος είναι αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, και ο ίδιος της απάντησε αμέσως - κάτι πολύ ενθαρρυντικό για έναν νέο άνθρωπο και δημοσιογράφο. Όσον αφορά τα συμπεράσματα των ερευνών μας, νομίζω ότι όλοι συνειδητοποίησαν πως τα εθνικά προβλήματα έχουν ευρωπαϊκές διαστάσεις, ενώ οι αποφάσεις που λαμβάνονται στις Βρυξέλλες, γρήγορα εφαρμόζονται σε τοπικό επίπεδο στις επιμέρους χώρες-μέλη. Άλλο ένα συμπέρασμά μας είναι πως αυτά τα θέματα που εκ πρώτης όψεως φαίνονται "πεζά" και πολύ τεχνικά, μπορούν εύκολα να εξηγηθούν στον ακροατή ή τον αναγνώστη τη στιγμή που ενσωματωθούν σε κάποια ιστορία. Σ’ αυτό συνίσταται η τέχνη της δημοσιογραφίας - στο να προσφέρεις με ελκυστικό και προσιτό τρόπο ένα περίπλοκο και δύσκολο θέμα! Να πεις μια ιστορία. Και αυτό οι φοιτητές μου το κατάλαβαν…"

Στο τέλος της εκπομπής μας, αλλά και ολόκληρου του σχεδίου "Τώρα - συνεργαζόμαστε με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο", δίνουμε το λόγο για μια ανακεφαλαίωση στον Ογκνιάν Μπογιατζίεφ, αρχισυντάκτη της Πύλης Ευρώπη: "Τελειώνουμε ένα σχέδιο με απροσδόκητο τέλος, γιατί πριν από ένα χρόνο όταν ξεκίνησε, ήταν δύσκολο για τα μέλη της ομάδας μας να φανταστούμε αν οι αντιλήψεις για τους ευρωβουλευτές και το Ευρωκοινοβούλιο σ’ όλα αυτά τα 20 κράτη-μέλη, στα οποία εργαζόμαστε με τους εταίρους μας, είναι οι ίδιες παντού. Αν, για παράδειγμα, υπάρχει περισσότερος ενθουσιασμός στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία σε σχέση με την "παλιά" Ευρώπη ή συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αποδείχνεται ότι οι πολίτες είναι εξίσου ανοιχτοί προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προς τη μελλοντική Ευρώπη, και χρειάζονται λίγη ενθάρρυνση, πιο άμεση επαφή με τους εκπροσώπους τους. Δηλαδή είμαι αισιόδοξος, ακόμη και για το βαθμό της προσέλευσης στις κάλπες στις ευρωεκλογές τον Ιούνιο, γιατί η επόμενη θητεία θα είναι πολύ σημαντική και δύσκολη για την Ευρώπη. Η καλή είδηση είναι ότι το σχέδιό μας συνεχίζεται με τον τίτλο "Συνεργαζόμαστε με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο". Δεν υπάρχει πια η λέξη "τώρα" και έτσι δημιουργείται μια αίσθηση μονιμότητας. Μακάρι και στο μέλλον να συζητάμε με τους ακροατές σας για τα όσα συμβαίνουν στην Ευρωβουλή".

Τελειώνει η τελευταία εκπομπή στο πλαίσιο του σχεδίου "Τώρα - συνεργαζόμαστε με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο" που υλοποιήθηκε από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο με την οικονομική υποστήριξη της Γενικής Διεύθυνσης Επικοινωνιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Όλα τα προγράμματά μας έχουν καταχωριστεί στην ιστοσελίδα της Βουλγαρικής Εθνικής Ραδιοφωνίας και στην ειδικευμένη ιστοσελίδα http://parliament.europe.bg. Όπως ακούσατε όμως, η συνεργασία μας δεν τελειώνει ως εδώ. Σας ευχαριστούμε και μη ξεχνάτε – ψηφίστε! Γιατί, όπως λέει ο μεγάλος Βίκτωρ Ουγκώ, "από την ένωση της ελευθερίας και της αδελφότητας μεταξύ των λαών θα γεννηθεί η καθολική πολιτική ορμή, αρχή του μεγάλου μέλλοντος του ανθρώπινου γένους, στο όνομα της ζωής, της ειρήνης και της κατανόησης στην Ευρώπη…"

Κείμενο: Σόνια Βάσεβα

Μετάφραση: Έλλη Γκέκοβα, Πέταρ Κάντρεφ